Dostrzeganie bliźnich i odkrywanie wartości. Materiały na wesoło i na bardzo poważnie, o nas, dla Was i o całym świecie. Nieoficjalna strona katolicka (także dla niekatolików i wątpiących).
Duszek Strona Duszyczek i Duszków - Internetowa wspólnota pomocy i wsparcia duchowego. Rozmowy, wartości, intencje
DUSZKI.PL
a tak dokładnie to Duszyczki i Duszki (*) - czyli "Duszkowo" :-)
Dzisiaj jest: 2024-03-28 20:44:12 Aktualizacja dnia: 2024-03-23 09:47:09
Duszka
MiloscMilosc Gdy oczekujesz pomocy lub sam(a) chcesz innym pomagać. Albo chciał(a)byś porozmawiać o czymś ważnym lub choćby tylko o wczorajszym podwieczorku :-) Dla wszystkich, w każdym wieku - od 0 do 201 lat ;-)
[an error occurred while processing this directive]
Strona główna Teksty i inne Intencje Dla Gości Dla Duszków Poczta Duszków Kontakt i Info
Modlitewnik Archiwum Dodaj intencję Galeria i eKartki O Duszkach Forum Księga Gości
Rocznica 18 lat oficjalnego działania Duszków w dniu 01.11.2023 i 17 lat strony Duszki.pl! (*):-) Serdecznie zapraszamy!
UWAGA! Ten serwis, strona i podstrony mogą używać cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to)!

Autor: Pablo Hubner
Tłumaczenie: s. Karolina Olejarz, cmt

Korekta: Duszczka Irenka
Opracowanie: Duszek Zbyszek

Profesor Mario Hübner: naukowiec, pedagog, dziennikarz i polityk (1925-2008)


O 7.40 dnia 8 października 2008 roku, zmarł osobisty przyjaciel Doktora Luisa Alberto Lacalle Herrera, z którym łączyły Go judeochrześcijańska Wizja i ogląd polityczny na życie. W chwili śmierci miał On w swych dłoniach obraz Matki Boskiej Opatrzności z Niżankowic, jego rodzinnego miasta mającego 600 lat: Mario Hübner.

Był to człowiek bardzo zaangażowany w wiele rzeczy, posiadał silne ideały i ochotnego ducha w służbie Urugwajowi, swej drugiej Ojczyźnie. Przybył On tu w wieku pięciu lat, w 1930 roku z dalekiego regionu Galicji z Niżankowic, które do 1918 roku stanowiło część Imperium Austro-Węgier, później było polskie, a dzisiaj należy do Ukrainy jako spadkobiercy Związku Radzieckiego. Po zakończeniu II wojny światowej część Galicji została dołączona do Ukrainy i obejmuje to 3 km od granicy z Polską i 12 km od Przemyśla, ważnego miasta pod względem historycznym i gospodarczym, miasta wojewódzkiego regionu, które widział Profesor Hübner przejeżdżając wielokrotnie. Jest to 100 km od stolicy Galicji, wielonarodowościowego i wielojęzycznego Lviv (w języku ukraińskim), Lwów (po polsku) i Lemberg (w języku niemieckim).

Jego nazwa wskazuje wyraźnie na pochodzenie austriackie pod względem etnicznym i kulturowym (z czego był bardzo dumny). Urodził się w odradzającej się Polsce po pierwszej wojnie światowej, a umarł ze znajomością języka niemieckiego z dominującymi akcentami austriackimi oraz mówiąc po hiszpańsku w perfekcyjnym i naukowym stylu urugwajskim.

On zintegrował się w pełni z Urugwajem i nie zapomniał o swej rodzimej ojczyźnie, do której nigdy nie mógł ponownie powrócić fizycznie, ale powracał duchowo.

Jego rodak Jan Paweł II w 1982 roku, wysłał Mu specjalne błogosławieństwo z okazji srebrnej rocznicy ślubu, podpisane osobiście przez Niego, inaczej niż zawsze, i aby było jasne Jego zjednoczenie z Urugwajem, było napisane po kastylijsku.

Mario Hübner dostosował się w pełni do społeczeństwa Montevideo, otwartego na imigrantów. W publicznej szkole uczył się języka kastylijskiego dzięki niezwykłej zdolności nauczycieli, którzy nie znali innego języka i bez technologii, uczyli mówić w języku Cervantesa ludzi z bardzo różnych kultur i języków.

Urugwaj dał mu wielką szansę rozwoju i był zawsze wdzięczny za wszystko.

Po Średniej Szkole Medycznej w Znanym Instytucie Alfreda Vázqueza Acevedo Magno, z doskonałymi nauczycielami i uczniami, rozpoczął studia na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Republiki i wyspecjalizował się jako samouk w Immunologii. Był On jednym z pierwszych specjalistów w tej dziedzinie i jednym z jej pionierów, jak mówił Doktor Rodolfo Tálice w 40 części „Geografii Życia”, kolekcji „Nasza Ziemia”.

Badanie dotyczące przeciwciał we krwi oraz poszukiwanie sposobów leczenia patologii i chorób krwi było jego pasją. Uczynił On bardzo wiele dla cywilizacji ludzkiej, a przede wszystkim aby pozwolić na urodzenia dzieci z niezgodnością grupy z grupą krwi matki (choroba hemolityczna płodu noworodka). Wykonał On również badania w celu wykrycia ojcostwa dziecka metodą bardzo podobną w swych wynikach, co wykrycie DNA. Zajmował się On również zwierzętami i prowadził badania nad poprawą właściwej rasy bydła i owiec. Dokonał również odkryć dotyczących rasy koni wyścigowych zajmując wysoką pozycję w laboratorium Jockey Club z Urugwaju.

Jego specjalność sprawiała, że otrzymał On stypendia naukowe w różnych krajach Europy Zachodniej, zwłaszcza w Niemczech i w Wielkiej Brytanii. Wykładał On na Kursach w BBC w Londynie w między 1956 i 1958 roku.

W czasie powrotu do kraju, już jako żonaty mężczyzna (zawarł związek małżeński w 1957 roku w Katedrze w Santiago de Compostela, Hiszpania) z Maryją de las Hermitas Varela, Galicjanką i Hiszpanką o szlacheckim tytule, która była Jego życiową towarzyszką przez okres 51 lat. Profesor Mario Hübner przyłączył się do Katedry Analityki Klinicznej należącej do Wydziału Chemii i Farmacji, kierowanego przez Profesora Ayala Bonilla. Stworzył On również klasyczny „Kurs z Immunologii”, który stał się bardzo przydatny i wielokrotnie używany przez studentów.

Nauczyciel duszy o jasnych i ściśle określonych formach prezentacji wykładów oraz odpowiedniej dydaktyce, przyciągał i wyłapywał powołania na naukowców w środowisku uniwersyteckim, ale również w szkolnictwie Gimnazjalnym i w Szkołach Średnich, zarówno publicznych jak i prywatnych.

Z miłości do Urugwaju w roku 1952 roku stał się pełnoprawnym obywatelem urugwajskim, a w 1958 roku wybrał Partię Narodową, z którą zgadzał się w poglądach według Herrerismoa. Była to partia na ósmej liście z Panem Carlos Arraga.

Nie ograniczył się On tylko do głosowania, ale sam prowadził przez wiele lat kampanię wyborczą promując tę listę. Tam poznał młodego człowieka, który od kilku lat angażował się w politykę: Luis Alberto Lacalle Herrera.

Z nim łączyła Go bliska przyjaźń osobista i polityczna, która przetrwała wieki. Często przebywał On w domu Państwa Herrera na ulicy Echevarriarza i rozmawiał z Panią Marią Hortensją de Herrera, która zawsze wyrażała wielką sympatię dla Profesora Mario Hübner.

Wchodząc głębiej w Herrerismo i w Partię Narodową, zaczął praktykować dziennikarstwo radiowe (audycie Herreristów) oraz napisał artykuły o różnej tematyce do Gazety „El Pais” „Debata”, i tygodnika Herreristów „Clarin”, w której był odpowiedzialny za dział ekonomiczno- handlowy.

Jako Delegat Władzy Wykonawczej Zarządu Eksportu nietradycyjnego i Zarządu Narodowego Wełną do 1967 roku, odegrał w nich szczególną rolę i w swej przykładnej pracy przysłużył się bardzo Państwu Urugwajskiemu.

W 1966 roku założył On własne ugrupowanie polityczne, wykaz 1958 roku „Nauka i działania nacjonalistyczne” i był kandydatem na Deputowanego Montevideo, propagując wzór formuły Echegoyen Ortiz.

Następnie popierał On listę 900 z Kandydatura Dardo Ortiz, gdy Partia Narodowa była w opozycji, poprzez włączenie w nią Komisji Finansów, a następnie przez osobiste przekonania, pozostał w Herreriźmie, zachowując jednak przyjazne więzi z liderem grupy, z którym łączyły Go osobiste osobiste stosunki, jak również z wieloma członkami tego Ugrupowania. Mario Hübner nie był człowiekiem żadnego sektoru, ale przede wszystkim był Urugwajczykiem i członkiem Partii Narodowej, a nie Herreistą.

Gdy w kraju powróciły rządy konstytucyjne poparł On natychmiast Krajową Radę Herreristów i swojego znajomego Luisa Alberto Lacalle Herrera, i aktywnie uczestniczył w „Instytucie Manuel Oribe” z istotnym wkładem. Gdy ta partia wygrała zgodnie z Jego zamiłowaniem i przekonaniami, poparł On kandydaturę Doktora Héctor Martina Sturla na Delegata i był aktywny do swej choroby, która odizolowała Go od wszelkich działań, mimo że zachował On pełną jasność umysłową.

Gdy pozostał w domu na emeryturze, nadal prowadził aktywne życie, mimo że dalsze prace wykonywał w ukryciu i przez pośrednictwo Syna. Spotkał się z Partią Narodową, Herrerizmem i Luisem Alerto dzięki swemu synowi. Był zadowolony ze spotkania i miał na twarzy uśmiech.

Głęboko religijny, zaangażował się w szerzenie kultu kanonizowanej w 1998 roku nawróconej Żydówki pochodzenia niemieckiego, filozofki, pedagog i umiarkowanej feministki, zainteresowanej z początku polityką młodzieżową i kobiety głębokiej modlitwy, Edyty Stein. W chwili śmierci była to karmelitanka bosa, zamordowana w Auschwitz. On przyczynił się do poznania Edyty Stein w dzienniku „El Pais” z wdzięczności za Jej heroiczność i Jej rodzinę. 

CDN.





Wróć do strony głównej
Dostrzeganie bliźnich i odkrywanie wartości. Materiały na wesoło i na bardzo poważnie, o nas, dla Was i o całym świecie. Nieoficjalna strona katolicka (także dla niekatolików i wątpiących).
Powrót na stronę główną      Info o stronie, kontakty, prawa autorskie itd.      Legalność materiałów i oprogramowania na stronie Duszki.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone (o ile nie zaznaczono inaczej) co do materiałów umieszczonych na stronie, podstronach, skrótach - zarówno jeśli chodzi o teksty, rysunki, muzykę, filmy - są one wytworem i własnością zespołu redakcyjnego Duszki.pl. Pozostałe materiały umieszczamy za zgodą ich twórców.
Warunki korzystania z materiałów na stronie Duszki.pl
Informacje o ochronie, przetwarzaniu danych osobowych, zapytania i zgloszenia
Ochrona danych osobowych na stronie Duszki.pl
Prywatne serwery Zbigniewa Kuleszy zjk.pl. Aktualny dostawca Internetu - Vectra.pl, Wszelkie prawa zastrzeżone. Zespół redakcyjny duszki.pl: redakcja@duszki.pl
W sprawie treści i działania strony oraz w sprawie funkcjonowania i udostępniania treści na serwerach duszki.pl - kontakt z administratorem: duszek@duszki.pl lub zjk7@wp.pl

Valid HTML 4.01 TransitionalValid XHTML 1.0 TransitionalPoprawny CSS!Poprawny CSS!

Copyright (c): Zbigniew Kulesza, Sieradz 2006-2021